SEVMEK, hem de SEVİLMEK…
 

Sevmek en güzel şey

insan büyür, yüceleşir…

Ama… Sevilmemek?

iyice küçülmek demek

insan bu yüzden cüceleşir.
 

İçindeki ateşi koyduğun mektup

belki bir dudak büküşüyle

sepete atılacak

ihtimal hiç açılmayacak.
 

Bir Pazar günü

uzaktan olsun görebilmek için

koşacağın sevgilinin

balkon kapıları kapalı

perdeleri örtülü

kapısı duvardır,

telefonu sağırdır, sağır…

Artık sana uykusuz bir gece vardır

sayıklamalar düşer sana.

Ama, bil ki bunlar hep avunmadır.

Tavşan dağa küsmüş dağın haberi yok

Akıllı bir tavşansan eğer kaçmana bak dostum.

Yoksa…

Yoksa, haysiyetinle beraber aklını da kaybedersin.


Benden sana öğüt

sev elbet

fakat unutma sevilmeden sevmek olmaz

sevmeden de sevilmezsin

gönülsüz sevgi yoktur.

Bu bir sihir, bir keramet

el çabukluğu marifet.

Bunu yapan iki kişi

biri erkek biri dişi.

ve sen,

seven adam

sihirbaz sevgilinin

büyü tenceresinde

fıkır fıkır kaynar, kaynar da

belki erir, yok olursun.

Çin işi, capon işi.

Sonra, bil ki…

Yaşadığını onunla anlar

elemini, kederini ondan alırsın.

Ama, yine de mutunu, sevincini

hele, hele kaderini

sevdiğinle bulursun.

Sevmek hüner.

Sevilmek…

Gönülden gelecek bir lütuftan ibaret.