BARIŞ SENFONİSİ

Meme isteyen bebek patlamadadır.

Savaştır bu patlayış.

Ana memesinde biriken süt

besindir bebeğe

Ana, savaşı bastıracak;

kuracaktır barışı

alınca bebek, meme başını ağzına

ve başlayınca emmeğe

fışkıran sütü

durulacaktır savaş.

Doyunca bebek ana sütüne

kurulacaktır barış.

Ana, yavruyu; yavru, anayı sevmededir.

Barış, sevgide sürüp gelmededir.

Tohum, kıpırdamada toprak altında.

Bir savaştır başlamış.

Yukarda yağmur,

yukarda güneş

bir yükselişe çağırmadadır

bitmeğe başlayan çiçek fidesini,

ki toprağı deler umulmaz gücü ile.

Yaşama müjdeleyen başını uzatır güneşe.

Doğa ile yenişmededir bitki

doğadan aldığı güçle.

Bir sınavdır geçirdiği

savaştan barışa varmak için…

Baharla birlikte pıtrayacak goncalar.

Goncalar susuzluk giderecek

bahar yağmurlarında.

Goncalar güneşe açıp kucaklarını

ve bir gürbüz isteyişle

vererek kandilerini

bu yaşam dolu ısıya,

yenecektir savaşı kıyasıya…

Ta ki, barış yerleşinceyedek.

Ve barış çiçek kılığındadır artık

savrulurken rüzgârda…

Çiçek doğayı, doğa çiçeği sevmededir.

Doğa ve çiçek sevişmededir.

Barış, sevgide sürüp gelmededir.

Gençlik, barışı arar

buyruk olmak ister kendi başına,

Baş kaldırır yaşam koşullarına.

Bir savaştır başlamış…

Her yönünden patlamadadır

Genç kız, ya da delikanlı.

Güzellik yenecektir savaşı,

Yarın gözünde güzel olan yarın savaşı.

Güzellik sevgidedir.

Başlamıştır sevişme şimdi,

en kutsal olmuştur artık…

Erkek kadını, kadın erkeği sevmededir.

Kadın ve erkek sevişmededir.

Barış, sevgide sürüp gelmededir.

İnsan insanı yok etmede…

Sina çöllerinde, Golan tepelerinde,

Vietnamlarda

Patlamalar birbir ardına…

Savaştır homurdanıp duran.

Bir öfkedir savaş.

Bir öfkedir, akılsız!

İnsanı kazımak için yeryüzünden

doymak bilmeyen masal devidir.

İnsanla birlikte yok edecektir hakkı.

Saymaz onuru, canı.

Direnmededir kuvvet kuvvete,

büküşüp biri ötekine boyun eğinceye…

Sonra,

yine barış.

Gelecek savaşlara gebe bir barış!

Giz, insanın insanı sevmesindedir.

Sevgi kurulunca savaş yenilir.

Sürüp gittikçe sevgi, mezara gömülecektir savaş.

İnsan insanı saydıkça;

Her insan insanca yaşadıkça;

Karnı tok oldukça, sırtı pek;

Kuşkudan arınmış oldukça gelecek

ve bakışlar kin salacak yerde çakmak çakmak

bir yaz akşamının sıcak rahatlığı ile parlak…

İnsan hakları sardıkça ufukları,

insan haklarına saygı indikçe sulara,

yükseldikçe göklere

ve işledikçe içimize damla damla taşası;

İnsan insanı sevdikçe

rengi ne olursa olsun

ne kadar ayrı olsa düşünü, inancı

değilmi ki aynı hamurdandır hem yolcu, hem hancı,

ve mademki yaşama güvenindedir barış ilacı

bir unutmaya gömülecektir savaş.

Barış gelecektir temelli

gönlümüze yayılası.

Sevgi, alacaktır kutsal yerini.

Artık, insan insanı sevmededir.

Ve, sonsuzluğun sevgi dolu kollarında

barış, sevgide sürüp gidecektir.

6 Ocak 1974